سلام بکس عزیزم

واقعا دم خدا گرم که چنین دختری نصیبم شده،یهو زندگیم متحول شد

این وبلاگو میخوام به عنوان یه دفتر خاطرات داشته باشم پس پلییییییییز بعضی نظراتتونو بی خیال بشین

مرسی از همه

بوووووووووووووووووووس

راستی بچه ها نظرتون چیه بگیرم بخوابم؟

از 12 پای سیستمم،داشتم فیلم بله برون و عکساشو میدیدم

خخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخ

شب همه رنگی منگی

بچه ها جون امروز همکه بله برونم بود و همین امروز وبلاگو زدم به عشق راحله جونم

البته ساعت که از دوازده گذشته و امروز میشه 11 بهمن اما شما فک کنین من این پستو سه ساعت پیش گذاشتم

واس صبح پاشدم،با کلی دلهره و حراس،خدارو شکر به خوبی تموم شد

ولی خدایی چه روزی بود،راستی دو تا از عکس هایی که تو نهارخوران گرفته بودیمو هم ظاهر کردم و رسوندم دستش

خواهر زادم مث اینکه روش یه ذره بالااورده اخه هنوز 4 ماهشه،بیچاره معلوم نیس چه حسی بهش دست داده،منکه اگه خودم بودم شدیدا ضد حال میخوردم،خدا کنه بابتش یه ذره هم دل نازش چپ و راست نرفته باشه

عاشششششششششقتم یورجگم

نفسمییییییییییییییییی

وااااااااااااااااااای بچه ها جاتون خالی اونروز اولین سفر نامزیمونو رفتیم اونم بعد از دو ماه که جواب مثبت گرفتیم آخه من شهرمون نبودم

وای دستشو گرفتم تو دستام،چقد دستاش نرم و ناز بود

هی من تو ماشین دستشو میگرفتم اما اون بیچاره همش دستمو میزاشت رو دنده میگفت حواست به رانندگیت باشه

جاتونم خالی رفتیم نهار خوران که یه کباب بخوریم اما از شانس بد وسط هفته بود و نهار خوران خلوت،خلاصه کباب کوبیده گیر نیومد ما هم یه دست املت زدیم با هم،اینجاش واقعا خنده داره که اولین غذای مشترکمون املت بود،حیف خیلی رفته بودیم بالا وگرنه برمیگشتیم،تقریبا یه ساعت میشد تا برگردیم

خلاصه املتو خوردیمو یه چایی هم روش بعدشم زدیم سمت کردکوی،رفتیم جنگل و یکم با هم عکس انداختیم بعدشم که با هم برگشتیم سمت خونه توی راه هم رفتیم پارک امیرکبیر بندر ترکمن بنا به دلایلی که ذکرش لزومی نداره،خدا میدونه ده دیقه قبل از اینکه پیاده بشه دستاشو گرفتم،نزدیک بود اشکم در بیاد چون دوریش دیگه برام غیر ممکن شده،نمیدونم چرا

پایان